พระสีสะแลงแงงตนเอก

พระสีสะแลงแงงตนเอก


ใจจะเขียนเรื่องนี้เก็บไว้นานแล้ว เพราะนับวันคนยิ่งห่างเหินกับศาสตร์ประเภทนี้ไป คนในยุคปัจจุบันก็มองว่าเป็นเรื่องงมงายไร้สาระ มองแต่ความเชื่อที่เป็นกระพี้เปลือกนอกไม่ได้สนใจมรดกทางวัฒนธรรม การสั่งสอนศีลธรรมจรรยา และกุศโลบายแฝงที่เป็นยิ่งกว่ามรดกทางความคิดอันมีค่าสมควรแก่การคงรักษาไว้ โดยเฉพาะศาสตร์ด้านจิตวิญญาณที่เข้าถึงได้ยากก็ยิ่งสูญหายไปจากความทรงจำอย่างง่ายดาย วันนี้จึงอาศัยเวลาว่างในวันหยุดบันทึกเรื่องนี้เอาไว้ ก่อนที่จะไม่มีใครกล่าวถึง

สีสะแลงแงง เป็นวิชาด้านจิตวิญญาณ ลักษณะเดียวกันกับกุมารทอง นางกวัก หุ่นพยนต์ แต่เป็นวิชาที่ไม่ได้แพร่หลายมากนักเพราะมีข้อห้ามยุ่งยากมากมาย การจะสร้างก็กระทำยาก จำเป็นต้องอาศัยผู้ที่ได้รับการประสิทธิ์ประสาทมาโดยตรง จึงจะทำได้ถูกต้องตามแบบแผน

สีสะแลงแงงเดิมเป็นเทวบุตรบริวารของพระอิศวร เป็นผู้มีปัญญาดีและคาถาอาคมแกร่งกล้า พื้นเพมีนิสัยเจ้าชู้ ชอบความสำราญ โปรดปรานการเสพน้ำโสมและของมึนเมา ภายหลังเป็นที่โปรดปรานของมหาเทพมากจนรับสั่งให้เข้ารับใช้ใกล้ชิดถึงภายในวังที่ประทับ

การเข้าถวายงานอย่างใกล้ชิดจนถึงเขตเทวสถานนี้ เป็นโอกาสให้สีสะแลงแงงได้พบกับนางสนองพระโอษฐ์ของพระแม่อุมาเทวี จนเกิดการรักใคร่ชอบพอกัน เกี้ยวพาราสีกันไปมา จนถึงขั้นเสพสังวาสกันในเขตเทวสถานของพระแม่อุมาเทวี ความทราบถึงพระเนตรพระกรรณ ทำให้พระแม่ทรงกริ้วเป็นอย่างมาก

สีสะแลงแงงจึงถูกเทวบัญชาส่งตัวมาช่วยงานพระยมยังปรโลก แต่ด้วยอดีตเป็นถึงเทวบุตรผู้รับใช้ใกล้ชิดพระอิศวร จึงไม่มีหน้าที่อะไรชัดเจน พระสีสะแลงแงงจึงอยู่กับพระยมในฐานะเลขาคอยทำงานทั่วไปตามแต่พระยมจะสั่งนับตั้งแต่นั้น

ถึงอย่างนั้นพระสีสะแลงแงงก็ไม่ได้ละทิ้งนิสัยเดิม ยังคงนิยมการเสพของมึนเมา เล่นการพนัน รวมทั้งยังเกี้ยวพาราสีเทพธิดาน้อยใหญ่อยู่เนืองๆ จนเป็นที่เลื่องลือว่าพระสีสะแลงแงงคือเทพบุตรผู้นิยมโลกียวิสัยโดยแท้

บรรพาจารย์ในอดีตจึงได้นำบุคลิกนิสัยส่วนตัวของพระสีสะแลงแงงมาใช้ผูกเป็นวิชาด้านจิตวิญญาณชนิดหนึ่ง เพื่อขอพรพระสีสะแลงแงงให้ประสบความสำเร็จในด้านโลกียวิสัย โดยเชื่อว่าเป็นเทวดาที่สามารถขอในสิ่งที่ผิดศีลธรรมได้แต่ต้องอยู่ในขอบเขตไม่เบียดเบียนผู้อื่น ผู้ที่ปราถนาความสุขทางโลก ความร่ำรวย ความรัก ความสำราญ เสน่ห์เมตตา โชคลาภจากการเสี่ยงโชค จึงนิยมบูชาพระสีสะแลงแงง

โดยปกติการขอพรจะถวายเหล้า บุหรี่ เป็ด ไก่ ปลา อาหารคาวหวาน แต่มีรายละเอียดซับซ้อน จำเป็นต้องศึกษาให้ดี

การสร้างวัตถุมงคลพระสีสะแลงแงงนี้ เดิมทีนิยมทำเป็นภาพยันต์สำหรับบูชา ในภายหลังมีการใช้ดินปั้นเป็นเทวรูป ใช้ไม้แกะสลัก รวมทั้งมีการหล่อโลหะ นิยมบูชาในเขตวัฒนธรรมขอมโบราณ

การปลุกเสกพระสีสะแลงแงงจำเป็นต้องให้ผู้มีความรู้ และเข้าใจในเทวสภาวะของพระสีสะแลงแงงมาประกอบพิธี จะเป็นสงฆ์หรือฆราวาสก็ได้ แต่ด้วยความเป็นโลกียวิสัย ฆราวาสจึงเหมาะจะกระทำวิทยาคมมากกว่า ทั้งเครื่องเซ่นสังเวยและสถานที่ประกอบพิธีก็มีข้อบังคับเฉพาะตัว วิชพระสีสะแลงแงงจึงไม่ควรทำแบบสุกเอาเผากิน ไม่เช่นนั้นคุณวิชาก็จะแสดงผลไม่ได้เต็มที่หรืออาจจะไม่หลงเหลือความขลังอยู่เลย

#ชยาเป็นคนเล่า